’t Stationnetje op het goede spoor

Sinds januari van dit jaar is ’t Stationnetje in Hurdegaryp de plek waar jongeren uit Tytsjerksteradiel en Achtkarspelen aan hun doel kunnen werken. Dit doel kan te maken hebben met school of werk, maar ook met persoonlijke zaken, zoals het vinden van nieuwe vrienden.

Op donderdag 27 september vond een presentatie van de tussenstand plaats. Want zijn we met ’t Stationnetje op het goede spoor? Jongeren, vrijwilligers en medewerkers deden hun verhaal.

,,Jongeren zijn het gewend als mensen ze laten vallen, maar dat wij maar aanhouden, doorzetten en blijven aansporen: dat vinden ze soms bijna eng”, zegt Melanie Berends, projectleider van ’t Stationnetje.

Kwam het in het begin wat langzaam op gang – in maart waren er nog maar vijf deelnemers – op dit moment zijn er al dertig jongeren tussen de veertien en dertig jaar in ’t Stationnetje aan de slag. De jongeren komen hier met verschillende redenen: ze weten niet welke kant ze op moeten met school, hebben thuis een onprettige situatie, kampen met schulden of persoonlijke problemen of kunnen geen werk vinden.

’t Stationnetje biedt ze een veilige omgeving waar ze de draad weer kunnen oppakken en zichzelf (nieuwe) doelen leren stellen. De enige voorwaarde hierbij is dat ze hier twaalf weken minimaal zes uur per week aan hun doel werken. Als ze een opleiding volgen, kunnen die uren ook over een langere tijd worden uitgesmeerd.

Er wordt bij ’t Stationnetje niet met een vast programma gewerkt, de jongeren krijgen alle vrijheid. Er wordt niet voor hen bepaald wanneer ze wat gedaan moeten hebben. Het gaat erom dat ze hun eigen doelen stellen. De medewerkers en vrijwilligers begeleiden en stimuleren ze alleen om die doelen te halen. Maar uiteindelijk zullen ze toch zelf stappen moeten zetten om hun doel te verwezenlijken. “Fijn dat er eindelijk wat van ons verwacht wordt”, krijgt Berends vaak te horen.

Een aanpak die werkt, ook al gaat dat soms wat minder snel dan de medewerkers hopen. ,,Ze zien elkaar bezig zijn. Dan gaan ze uiteindelijk zelf ook wel aan de slag.” Elke jongere is gekoppeld aan een vrijwilliger die hem of haar daarin ondersteunt. ’t Stationnetje is dan misschien niet het meest georganiseerde project, toch is het van de 20 projecten in Nederland die financiering ontvangen van het Oranjefonds wel het meest succesvolle. En als jongeren dreigen af te haken? Contact blijven zoeken, appen, praten, doorgaan tot ze weer binnenboord zijn.

Stationnetje in Hurdergaryp deelnemers en begeleiding: Layla Larenius, Melanie Berends, Hidde Hartholt, Alie Klompmaker, Danique Voorthuizen, Ylsa de Vries, Marten van der Wal. Foto: JAN SPOELSTRA

Zes deelnemers zijn intussen aan een opleiding begonnen. Eén van hen is Hidde Hartholt. Toen hij begin dit jaar bij ’t Stationnetje kwam, had hij twee opleidingen niet afgerond en twijfelde nog wat hij wilde. Hij kreeg de kans om als sociaal beheerder aan de slag te gaan bij ’t Stationnetje. Dat heeft hem zo gemotiveerd dat hij intussen aan de opleiding tot sociaal werker is begonnen. ,,Ik zocht een stageplek. En die heb ik hier gekregen! Nu begeleid ik andere jongeren bij activiteiten hier.”

Jongeren komen in ’t Stationnetje om cv’s op te stellen en sollicitatiebrieven te schrijven, anderen om huiswerk te maken of een geschikte opleiding te vinden. Natuurlijk is er ook tijd voor ontspanning en worden er door en met de jongeren leuke activiteiten georganiseerd, zoals yoga, kickboksen of gitaarspelen. Heel wat deelnemers blijven ’t Stationnetje bezoeken, ook als de twaalf weken erop zitten. Is dit nou een goed of een slecht teken? ,,Het zijn geen draaideurjongeren”, zegt Berends. „Het ene doel lokt vaak het andere uit. En verschillende jongeren die aan een opleiding beginnen, blijven toch naar ’t Stationnetje komen omdat ze van zichzelf weten dat ze dat nodig hebben om niet opnieuw te stranden.” Succes is moeilijk meetbaar: iedereen stelt verschillende doelen. ,,Het is een succes als de jongeren dat zelf zo ervaren en als ze hun doelen halen.”

’t Stationnetje wordt gefinancierd door het Oranjefonds, Europese gelden en van het rijk. Het Verwey-Instituut monitort dit en negentien andere Meer Kansen Voor Jongeren-projecten en ziet toe op nut en effect ervan. Met het flinke aantal aanmeldingen is de financiering voor het tweede jaar rond. Voor het derde jaar zijn er weer meer jongeren nodig om voor subsidie in aanmerking te komen. In een uitgestrekt plattelandsgebied, is het best een uitdaging om die jongeren te vinden. Omdat er binnen Achtkarspelen en Tytsjerksteradiel geen mbo- en hbo-scholen zitten, is het nog best lastig om jongeren te bereiken. KEaRN bereikt de jongeren via jeugdsozen en sociale media, maar ook via andere zorg- en welzijnsinstellingen die hen naar ’t Stationnetje doorverwijzen. Ook worden er op het perron actief jongeren benaderd door de jongeren en medewerkers van ’t Stationnetje. De meeste jongeren komen ‘via via’: het netwerk onder de jongeren zelf is het grootst en blijkt het beste te werken als het gaat om het werven van nieuwe bezoekers.

Dit voorjaar is er ook vanuit het MDT (maatschappelijke diensttijd) financiering toegezegd aan ’t Stationnetje. Hoofddoel hierbij is jongeren zover krijgen dat zij ook iets voor de samenleving willen doen.

Kijk op de website van ’t Stationnetje of de pagina op deze site over ’t Stationnetje voor meer informatie.

Hidde, één van de eerste bezoekers van ’t Stationnetje en nu stagiaire
Layla vertelt over haar ervaringen bij ’t Stationnetje
Wisse Klaas, die werkt aan zijn doel om striptekenaar te worden